Mopek (Barbastella barbastellus)
Jest to średniej wielkości nietoperz o masie ciała ok. 10 g. Ma krótki, zaokrąglony pysk , brązowo- czarna skórę i ciemne jedwabiste futro. Końce włosów głównie na grzbiecie są białawe, toteż nietoperz wydaje się przyprószony bielą. Szerokie, trapezowate, skierowane do przodu i połączone ze sobą uszy, ze szpiczasto zakończonym koziołkiem ( koziołek ( łac. tragus) to płatek skórny znajdujący się w otworze usznym). Siedliskiem mopka są lasy różnego typu, a także ogrody i zakrzewienia. Jego letnie kryjówki znajdują się pod odstającą korą drzew oraz w szczelinach pni . W budynkach wykorzystuje przestrzenie za parapetami i elewacjami. Korzysta także ze płaskich skrzynek dla nietoperzy. Zimuje ukryty za korą drzew, ale także w jaskiniach, sztolniach, nieużywanych tunelach kolejowych, kamieniołomach, szczelinach skalnych i ruinach. W czasie snu zimowego masa ciała mopka spada nawet o 37 %.
Mopek z kryjówki wylatuje o zmierzchu i poluje blisko roślinności, tuż nad koronami drzew, a także pod nimi . Jego pokarm stanowią małe motyle nocne, a także muchówki i niewielkie chrząszcze. Średnia długość życia mopka to 8 – 10 lat, a najstarszy udokumentowany wiek to 22 lata. Zagrożeniem dla tego nietoperza jest stosowanie pestycydów w lasach, co powoduje znaczną redukcję bazy pokarmowej tego gatunku. Intensywna gospodarka leśna, związana z usuwaniem starych i martwych drzew, także może być przyczyną zagrożenia. Dla ochrony tego gatunku ważne jest zaniechanie chemicznego zwalczania owadów w lasach, ekstensywna gospodarka leśna z pozostawieniem martwych i starych drzew, zachowanie lub odtworzenie zwartych kompleksów leśnych oraz ochrona kolonii w budynkach.
